İnsanlara neden bu kadar kolay güvenebiliyorumki sanki.Ve neden insanlara güven veremiyorum.Mercan bile ona ilk gay olduğumu söylediğimde bana sana bi şey söyliycem ama önce sana güvevnmem lazım demişti....
İnsanlara güvenip her şeyimi anlatabiliyorum ve sonunda hep da üzülen ben oluyorum.Evet evet salağım ben.Hiç kimse benim gibi dürüst ve saf değil.Geçte osla bunu fark ettim.
Artık insanlara gerçek kimliğimle hiç bir şeyi anlatmayacağım.Yalanda söylemeyeceğim onlar gibi...
Artık kimseye inanmıyıcam artık benimde gözümde insanlar yalancı varlıklar.Tıpkı müdür yardımcılarının öğrnecileri yalancı hiç bi dediğine inanılmaz diye etiketledikleri gibi....