Eveeet aşkımla öpüştük ve evlerimize doğru yol aldık.Bana okulda bi şey söylecekti söylememişti.Merak ediyordum ve bir yanda  da aklımdan kötü şyler geçmiyor değildi.Heyecanlanmıştım.Hemen bilgisayarın tuşuna bastım ve msne gelmesini bekledim.Önce biraz havadan sudan konuştuk ve sonra bana;"Asosyetik ben ben galiba gay değilim" dedi.
Kafamdan aşağıya kaynar sular dökülmüştü.Ne demeliydim ne yapmalıydım.Bilemiyordum.Şuursuzca "hmmm olabilir daha kişiliğin tam yerine  oturamamış olabilir ama iyi düşündün mü?" demiştim.Benim yerimde bir başkası olsaydı kıyameti koparmıştı belkide.Ama ben O'nu seviyorum onun üzülmesinide istemiyorum bu yüzden olsa gerek kızamadı ona belkide kızsaydım her şey çok daha farklı olacakdı.
Kızamıyordum O'na, zaten bana "ben galiba gayim" demişti.Aklında kendisiyle benliğiyle ilgili sorular vardı belliki.Bana her şeyide anlatamıyordu.
Ama nasıl gay değildi onuda anlayamıyordum ki hala da anlayamıyorum.Hem gabileye üye hem hareketleri çok feminen hem ilk tanıştığımıza nabzımı ölçmüştü.Bana gamileye üye olduğunu öylediğinde çok şaşırmıştım nickin ne diye sorduğumda söylemişti ama baktığımda bulamamıştım hesabını kapatmıştı sonradan.
Bana arkdaş,kanka kalabileceğimizi her şeyin eskisi gibi olabileceğini söylemişti.Ama bu mümkün müydü?Mümkün olmadığını olamıyacağını doğamıza aykırı olduğunu söyledim ama oluruz oluruz diyrek geçiştirdi.Ona onu sevdiğimi söylüyordum o bana onu unutmamı söylüyordu.
Ben dediği her şeyi onaylıyordum pozitif yaklaşıyordum.Bir yandanda ağlıyordum.Ağlamaktan gözlerim şişmişti.Ama yinede ona ne kızabiliyordum ne de karşı çıkabiliyordum.

Ertesi gün okulda benden çok uzaktı hatta başka yere oturmuştu ben onun yanına gidiyordum onla olmak istiyordum onun benden kaçtığını anlamadan.Bir kaç gün böyle devam etti o kaçtı ben kovaladım peşinden gittim.Benden dahada uzaklaştı.Artık benim bulunduğum ortama girmiyordu.Benimle ilgili muhabbetlerde konuşöuyor bane diyor yorum yapmıyordu.Herkes bir şeyler olduğunu anlamıştı.Bunun neyi var senin neyin var diyorlardı.
Ama konuşmuyor olamayacağımız kimsenin aklından geçmiyordu.Sonuçta biz çok iyi arkadaştık.Bir zamanlar....

Yine çok uzadı devamı bir sonraki postta...

İlk muhabbet ettiğimiz günü çok iyi hatırlıyorum her zaman ki ders boştu ve biz ikimiz koridordaki merdivenlere oturmuştuk herkes sınıftaydı birbirleriyle tanışıyorlardı sadece biz yalnızdık.Belkide birbirimizden elektiriği almıştık.Konu konuyu açtı ve sen sanıyorum ki nabızımı ölçmek için "bizimkiler taksimdeki gay cafeye gidiyorlar arada ucuz diye" demiştin.Ben anladım seninde benim gibi olduğunu sana verdiğim cevap "hmm" olmuştu keşke benimde gitmişliğim var bi kaç kere deseymişim ama.Zamanla çok hemde çok iyi arkadaş olduk.Hep ben senin bir sıra önünde sende benim bir sıra arkamdaydın okulda bile.Ben seni seviyordum ki hala seviyorum sende benden hoşlanıyordun ilk başlarda belkide ben öyle sanıyordum.

Eninde sonunda çıkacağımızı biliyordum.Çünkü biz birbirimi için yaratılmıştık.En azından ben öyle sanıyordum.O gece yine her geceki gibi nasılsın cnm iyiyim bebgım saol sen (hiç bi insan en iyi arkadaşıyla sevgilisiyle konuştugu gibi konuşabilir mi?) Asosyetik bende gayim dedin!Demez olsaydın keşke.Bu da yetmezmiş gibi benden hoşlandığınıda söyledin.Mantığım yerine duygularımla hareket ettim.Bende sende hoşlanıyorum dedim.Ve ben çıkma teklifi ettim.Hemde ilk defa! Gece boyunca mesajlaştık 2 sevgili.Sabah olmasını ilk defa istemiyordum.Nedensiz yere aslında senle dahada mesajlaşmak için.

Ve sabah oldu ilk defa okula süslenerek püslenerek gittim bir kız gibi.Ben yine şen şakraktım ama sen durgundun hatta sana neyin var bile dediler.Gün boyunca baberdik,bakışıyorduk ama farklı şeyler düşerek sen bana gay olmadığını anladığını nasıl söyleyebileceğini düşünüyordun ben ise yaşlı halimizi....

Hava karardı eve gidiş vakti geldi her zamanki gibi beraber çıktık okuldan belliki bana bir şey söyleyecektin  söyleyemedin öpüştük ve yollarımız ayrıldı.

Yazı çok uzadı devamı bir sonraki postta :)

Merhaba Blog

Posted on 08:37, under ,

Modaya uyup bir blog açayım dedim.Açtım.Bu macera ne kadar sürer bilemiycem ama yazmayı sevdiğimden bırakmam gibi geliyor bana :)) Blogumda aşkımından ona ne kadar yakın olduğum halde uzak kaldığımdan geceleri dayanamayıp ağladığımdan ilk defa sayesinde yazmaya başladığım şiirlerden kendimden yalanlarla dolu bi o kadarda saf ve temiz hayatımdan bahsedicam...E bu aleme hoşgeldim. 

Sana seviyom bunu biliyon ama bi şey etmiyon :(